Tant pus!

Malee Wanakam!

Pfffff!! Het is heet aan het worden!! De zon blijft ook ietsje langer hangen, dus zijn de avonden iets langer. Gelukkig zijn er zo nu en dan van die heerlijke briesjes die je even verfrissen. De Franse mademoisselles hebben er meer onder te lijden dan wij, dat wel, maar wij merken dat het kwik nu echt steeds hoger reikt.

Dit weekend hadden we een uitstapje naar het plaatsje waar fth. John Louis vandaan komt. We verbleven in Krishnagiri bij een zus van zijn neef ofzo (ja er is hier sprake van een moeilijke gezinsconstructie... lang verhaal). Krishnagiri ligt 20 km ten zuiden van de provincie Andra Pradesh en zo'n 40 km van Bangalore vandaan en dus was het daar nog iets warmer dan in Pondy. Marl ging helaas niet mee (and ooh we've missed her!)want zij had nogal te lijden van een ontstoken elleboog. Ja ze kon het weer eens niet laten om aan een wondje te krabbelen en oeps toen kreeg ze ineens "vette pijn" en een steeds dikker wordende arm. Zij bleef "thuis" om nog meer pijn te voorkomen (het hobbelt nogal op de wegen). John Louis was maar al te blij dat ik mee was, want anders had ie echt geen woord met die Fransen kunnen uitwisselen. Kan nog leuk worden als Marl en ik weggaan in april, achja tant pis voor hen. (die reis doen we trouwens i.p.v een reis in juni/ juli, omdat het dan te heet is en we hebben zelf de route uitgestippeld en we kijken ter plaatse wel waar we verblijven. Hier en daar zijn er ook Don Bosco huizen, maar ja, wel willen niet overkomen als picknickers, dus we zien wel of we daar langsgaan).

Lieve meiden trouwens wel hoor die Fransen, ik vind eht alleen zo raar dat niemand ze even heeft verteld wat ze kunnen verwachten of dat de mensen hier niet eens wisten wie/ wat voor soort mensen er kwamen, of dat ze zelf even nagaan wat voor land India is, of dat ze niet even beseffen dat Frans hoewel oh zo mooi niet de enige taal is die er gesproken wordt.. Maar dat is natuurlijk heel persoonlijk, he Marl?

We gingen naar Krishnagiri om daar the death anniversary te celebraten van een aangetrouwd familielid van fth. JL, oftewel om een mis te houden en te eten. In de middag zijn we nog naar een dam geweest en daarna door naar John Louis' moeder. Zijn moeder was naar ik wist tamelijk ziek, maar toen we daar aankwamen, schrok ik toch wel van haar. Het was echt een hoopje mens wat daar lag, beetje dood te gaan...

De volgende ochtend reden we om 6u weer naar Pondy, lekker vroeg om de hete zon te ontvluchten. Komen we terug, hoor ik allemaal ramp scenario's over hoe erg het met Marl was... Maar ja, ik ken die snuiters hier nu wel, alles wordt 100x zo erg gebracht. Ik kwam dus onze kamer binnen en ja, Marl's arm was wel weer wat dikker, en had veel pijn gehad, maar die avond zou ze naar een dokter gaan. Deze "dokter" had haar uiteindeijk het een en ander voorgeschreven en vandaag werd ze wakker met vrolijk gejuich, want de bult was gebarsten!! Hoe vies! De pus stroomde er uit als ware het water uit een kraan :p. Vandaag bestond dus uit het walgen en bewonderen van deze stromen.

Ok, dat was het voor nu. Er komen straks ongetwijfeld heel veel dingen bij me op die ik nog had willen vertellen, zo gaat dat steeds, maar het is wel weer even mooi geweest!

Groetjes!
xfr