visite visite, wat zullen we genieten...

Hoi hoi!

We hebben weer wat actievere dagen achter de rug. Zaterdag gingen we met fth. John Louis op stap. We gingen op zoek naar een jongetje dat was weggelopen, maar uiteindelijk hebben we hem niet gevonden. We gingen naar het hutje van zn moeder, maar daar was hij niet, nergens in de wijde omgeving. We gingen met jeep en motor op zoek, maar het mocht niet baten.

Tijdens de zoektocht heb ik trouwens nog gecrossed!!! Jaja, met een Jeep met het stuur aan de rechterkant, een andere volgorde van schakelen (de 1 zat op de 2, de 2 op de 3, etc) en op de weg honderduizend gaten en hobbels, waardoor je niet echt op de rest van de weg kon letten, meer 2 meter voor je... wel grappig om mee te maken. Fth. John Louis reed eerst, maar dat wil je liever niet. HIj reed dan wel op de main roads, daar is het mij te link, maar op de landweggetjes heb ik een stuk gereden, aangezien de auto anders aan gort zou gaan, haha!!

's Avonds/ eind van de middag gingen we weer op pad, naar een verjaardag van een priester in een dorpje 'vlakbij' Villapuram, was wel aardig.

Zondagmiddag werden we voor de lunch ineens naar de Boys Home gehaald. Wat bleek, er waren Nederlanders aangekomen die in een groep van 10 vrachtwagens vanuit NL naar India zijn komen rijden met pakketten voor tsunami slachtoffers. Ze waren van de Motherhood foundation (kijk maar op motherhood.nl). Wij hebben ze de volgende dag geholpen om 1 mega vrachtwagen (zeker mega voor Indiase begrippen!) te lossen. Dus de afegelopen paar dagen hadden we spierpijn en blauwe plekken, haha! Ze hadden pakketten vol kleding, snoep, knuffels, potten en pannen, rijst.. en dingen die men hier neit gebruikt zoals bestek en keukenrollen, maar dat geeft niet. Ze verkopen of ruilen toch alles wel het gaat om het idee...

Het was wel even leuk om andere Nederlanders te spreken, maar ja, om maar even te stigmatiseren, vrachtwagenchauffeurs blijven vrachtwagenchauffeurs en zo waren er nog wat typjes.. die ons plaatsvervangende schaamte bezorgden. Je zou toch verwachten van mensen die in zo'n organisatie werken dat die wat culturele kennis hebben opgedaan in hun jaren van dienst, maar dat was ditmaal ver te zoeken, helaas. Gelukkig zijn Marl en ik anders :p.

Dinsdagavond kwamen er 3 Nederlandse oudere mannen langs van de stichting pater Schlooz (pater Schlooz heeft 65 jaar in India gewerkt op dit soort projecten) en die waren heerlijk intelligent en fijn in de omgang haha! Helaas waren ze er alleen om even te eten en te slapen. Gisteren hebben we nog een groepje Italianen ontmoet die ook voor een avondje langskwamen. In maart komen er nog 3 Franse vrijwilligers, om verzorging/ verpleging en hygiene lessen te geven, als ik het goed begrepen heb. Dat mag ook wel.

Het is zo frustrerend om te zien hoe weinig interesse er soms is in de gezondheid van de jongens. Als wij even kuchen, stellen ze voor om naar het ziekenhuis te gaan, maar pas was er een jongen die zijn enkel gebroken had en die kon mooi 3 dagen verekken van de pijn. Ik heb staan zeuren bij een brother dat ie echt even naar de dokter moest... Ja nee, dat kon die ochtend niet, want het regende.. (ja het heeft 1x geregend). Hoe erg! Ook was er pas een jongetje die me meetrok naar zn vriendje:Look sister, he yellow eyes... Gewoon vette geelzucht. Ja af en toe baal ik er wel van dat ik geen EHBO cursus heb gedaan ofzo, of dat ik mn vader niet zo ff wat kan vragen hihi!! Is toch altijd wel makkelijk... ;)

OK, ik zal eens kijken of ik zo nog wat foto's kan downloaden.

Parkalam!
xfr