Grote mensen-wereld - Reisverslag uit Pondicherry, India van marlenfroukje - WaarBenJij.nu Grote mensen-wereld - Reisverslag uit Pondicherry, India van marlenfroukje - WaarBenJij.nu

Grote mensen-wereld

Door: Marl

Blijf op de hoogte en volg

11 Februari 2005 | India, Pondicherry

De kinderen zijn het probleem niet. De kinderen voeden geen frustraties. De kinderen halen niet het bloed onder je nagels vandaan.

Het zijn de volwassenen die weigeren te communiceren. Het zijn de leraren die totaal niet kunnen lesgeven en geen interesse in de kinderen lijken te hebben. Het zijn de volwassenen die slaan, het zijn de volwassenen die voor ons willen denken.

  • 11 Februari 2005 - 14:14

    Pieter Heres:

    dit is nu de cultuurschok. Men denkt daar echt heel anders dan in nederland. Het is een kunst om hier op een niet escalerende manier mee om te gaan. Niet makkelijk, maar de enige weg. Hou vol meiden, veranderingen gaan heel langzaam. Schrijf je uit via dit medium, hier kan het geen kwaad....

  • 11 Februari 2005 - 16:23

    Ivanka:

    Tja Marl, dat is nogal een verschil met het Nederlands onderwijs. Waar het kind centraal staat, het kind met respect en positiviteit bejegend dient te worden door docenten en ouders / verzorgers.
    In dit verschil zit voor jullie ook een voordeel.
    Je kunt je namelijk afvragen wie uiteindelijk meer respect van de kinderen zal ontvangen?. De ouders en docenten aldaar, of jullie ?.
    Een warme en respectvolle bejegening van jullie kunt zal zeer zeker haar vruchten afwerpen. Uiteindelijk zullen jullie degenen zijn die enthousiasme, interesse en vreugde aan het onderwijs zullen terugkrijgen van deze kinderen.
    Want datgene wat je aan een kind geeft, zal het ook naar jullie uitstralen. Tenzij respect en warme voor deze kinderen een cultuurschok zal zijn ???.
    Wie zal het zeggen ?. Ik ben benieuwd hoe de kinderen het op lange termijn gaan oppikken.

    Heel succes ermee. En ik blijf de site lezen. Het is erg leuk om je belevenissen te volgen.

  • 11 Februari 2005 - 20:57

    Oma Heres:

    Fijn , Froukje ! weer wat van jullie te horen. Je doet wel je best maar het is dus niet zo makkelijk om te mailen. Wat een leuke foto met die kinderen om je heen. Veel liefs van ons!

  • 12 Februari 2005 - 10:07

    Jetske:

    Dag Frouk en Marl,

    Ja ik lees jullie site trouw, ik plaats alleen nooit berichten. Ik kijk elke avond even, maar berichten typen schiet er dan weer bij in. Ik zal het vanaf nu af aan beter aanpakken ;)

    Hier in Westzaan alles goed, gelukkig. Er is vanochtend brand ontstaan bij auto Prins. De hele schuur is afgefikt, ons (en met ons een hele hoop anderen) geluk is dat de wind richting Zaandam stond, en niet onze kant op. We zijn ongedeerd gebleven en de familie Prins ook, afgezien van de begrijpelijke immense shock.

    Ik vind het leuk om jullie ervaring zo bij te houden, leuke fotos, mooie verhalen. ''Keep em coming''!

    Dikke kus, Jet

  • 12 Februari 2005 - 16:49

    Oma Heres:

    bedankt Froukje voor je mail. Ik heb Casey net een mail gestuurd dat hij eens op moet schieten met een mail naar jou. Ik weet niet of hij zo goed nederlands kan lezen maar ik hoor nog wel wat van hem. Dat heb ik hem gevraagd.
    Veel liefs van oma en opa!

  • 12 Februari 2005 - 18:09

    Rob:

    Ja hoe ga je hier mee om.
    Knap lasig denk ik. Maar je ziet dat inzichten blijkbaar gheel verschillend zijn.
    En waar is het idealisme bij die mensen om er iets beters van te maken???
    Als jullie dat idealisme maar weten vast te houden dan zal het wel lukken.

  • 12 Februari 2005 - 18:48

    Bram:

    Lijkt me erg frusterend. Hoe kun je kinderen motiveren als je zelf als leraar niet de motivatie kunt opbrengen ze te stimuleren. Ze hebben waarschijnlijk nog niet door (en dat zal niet het enige zijn waar gewoonweg niet over wordt nagedacht)dat de toekomst van hun eigen land in handen ligt van die kinderen en dat zij zelf daar de basis voor zullen moeten leggen.
    Hier in Nederland, weet ik uit zeer betrouwbare bron, zijn de leraren juist gemotiveerd terwijl de leerlingen dit pas op veel latere leeftijd worden. Methodes zoals slaan komen al in het geheel "nicht mehr im Frage" (gelukkig maar).
    Laat jullie niet weerhouden les te geven op die manier dat je er zelf een goed gevoel bij hebt. De kinderen zullen er uiteindelijk het meeste mee gebaat zijn.
    Succes ermee,

    Bram en Eveline

  • 12 Februari 2005 - 23:29

    Casey & Eve:

    Greetings from Canada...

    Hello Froukje!
    We are viewing the Web Site often and keeping up to date with all that you are doing in India. We enjoy reading about your adventures, it looks like you are very busy with activities while teaching the children. We are sure that you are having a great time with them.The culture must be very different than at home, we are sure!
    We are enjoying a mild winter...having spring like temperatures...+14. That's very good for us this time of season, we have some snow. How hot is it there? We think you are tanned permanently right? The family is doing great, the grandchildren are growing like weeds and keeping us busy as well. Keep up the good work that you are doing! We love you !

  • 13 Februari 2005 - 13:59

    Irene:

    laat jullie gevoelens niet te veel meeslepen,kinderen zijn voor hen vaak een last.Misschien zijn jullie te actief,alles kan niet zo snel gaan als hier.Geef de moed niet op alles wat moeite kost wordt beloond.Laat je hart spreken!!!!
    meiden hou vol, zo kennen wij jullie.
    liefs mams

  • 14 Februari 2005 - 19:29

    Anke:

    Hoi Marl.
    Je stuk (ook via hotmail) is zo herkenbaar. Weet natuurlijk niet precies hoe je je voelt maar zelfs in Nederland zijn er ouders die ook zo met hun eigen kinderen omgaan en zien als last.
    Ga maar af op je gevoel. Wat jij goed vindt maar vergeet niet de cultuur-verschillen! Waarschijnlijk zijn de mensen die dit werk doen voor Indiaase begrippen "helden" moeilijk om te geloven maar ze zullen wel hun best doen alleen ook op een gegeven moment uitgeblust zijn. Blijven jij en Froukje maar scherp en laat je niet meevoeren door dit de-motiverende gedrag. Kijk maar eens hoe snel je ingezogen wordt.. in India maar ook in Nederland. Probeer maar positief te denken. Wat zou er met die kinderen gebeuren als ze niet daar werden opgevangen??? Criminaliteit, prostitutie?
    Wij klagen al omdat we 12 kinderen in een groep hebben met 2 full-timers en 1 parttimer. Veel te weinig tijd voor het individuele kind ja ja als ik jou stuk dan lees krijg ik het helemaal koud. Zeker als je weet dat de overheid gaat voor de kwantiteit en niet de kwaliteit. Triest ze zouden eens allemaal naar India moeten gaan.
    Succes ga door met de aandacht geven die je aan kunt. Stel je eigen grenzen en laat daar niemand over heen gaan.. (hoe moeilijk ook maar die ene lieveling mag best wat verder gaan dan dat ene ettertje. Tja jij hebt ook gevoel).
    Dikke X en ik mis je wel hoor.
    Tot mails.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: India, Pondicherry

Mijn eerste reis

Hier schrijf ik later misschien iets over mijzelf.

Recente Reisverslagen:

05 Juli 2005

afleren

30 Juni 2005

Senti

21 Juni 2005

Schommel

08 Juni 2005

BOEHOEEEE!!

05 Juni 2005

Beetje nieuws
Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 110
Totaal aantal bezoekers 110391

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: