Visite
Door: Froukje
22 Mei 2005 | India, Pondicherry
Malee wanakam!
De afgelopen dagen hebben we bezoekjes gebracht aan een aantal "remote villages", waar een aantal van de Transit School jongens wonen. Bij het eerste huisje waar we aankwamen, hoopten we de kleine Sitaram tegen te komen, maar helaas. Zijn oma, die zorgt voor hem en de andere 8 broertjes en zusje was daar met de broertjes en zusje, Sitaram zou gehaald worden. Al gauw kwam een broertje vertellen dat hij als een gek wegrende toen ie hoorde dat Father John Louis er was om hem te bezoeken. Toen ie even terugliep van zijn verstopplek wisten zn broertjes te vertellen dat er ook 2 foreigners waren, en huuuuuup weg was ie... Ondertussen kwam het hele dorpje in het hutje naar ons kijken en toen ik mn camera erbij pakte werd het nog drukker. Heeft leuke plaatjes opgeleverd (die ik helaas nog niet op de site kan zetten). Bij de ander dorpjes hadden we meer succes, daar vonden we de jongens vrijwel meteen. We werden volgepropt met coconut water en [noengke] oftewel fruit van een palmboom, anders dan waar de kokosnoten vandaan komen. Bij het volgende hutje werden we ontvangen door 2 kleine jongens en hun zusje en 2 hele jonge ouders, waarschijnlijk niet veel ouder dan wij. De jongens zouden de volgende dag naar de TS worden gestuurd, want hun ouders hadden dikke schulden en wilde naar Kerala (de staat ten westen van Tamil Nadu) om te werken. Momenteel ben ik The City of Joy aan het lezen (Marl heeft hem al uit) en daar staan dit soort perikelen dus ook in. Het gaat over een aantal inwoners van Calcutta en alle ellende dat eigenlijk scheer en inslag is in heel India. Heel veel punten van herkenning dus via dat boek en de verhalen die je hier en daar hoort.
Dit soort bezoekjes geven ons een goed beeld van waar de jongens mee te maken hebben thuis en ook waar de Transit School voor staat. Het is meer een preventie project, het voorkomen van het verslechteren van de levensomstandigheden van de jongens en hun kansen te vergroten op een betere toekomst. Het is echt een goed iets, wat er hier gebeurd, we hebben echter wel heel wat op en aanmerkingen (ook wat onze aanwezigheid als vrijwilligers betreft), daar zullen we voor vertrek ook nog even een mooi rapportje over maken. Fth. JL is op zich ook wel blij als we met kritiek komen, maar toch, je moet altijd voorzichtig zijn met het brengen van kritiek en dat is niet altijd even makkelijk...
Wat er de komende tijd nog gaat gebeuren is niet helemaal zeker, zeker is wel dat 8 juni de lessen weer beginnen. We hopen volgende week een aantal dagen bij andere projecten langs te kunnen gaan, hetzij wij twee hetzij met fth. JL. We hebben nu nl. een beetje een eenzijdig beeld van de activiteiten van de salesianen hier. Persoonlijk hoop ik ook nog een weekje/ 2 weken in een village te kunnen doorbrengen, om nog iets beter een beeld te krijgen van het dorpsleven.
De tijd vliegt, nog even en we zijn weer terug in NL. Het is een heerlijk vooruitzicht, maar we weten ook dat we bepaalde dingen bestwel gaan missen.
Tot de volgende keer maar weer!
xfr
De afgelopen dagen hebben we bezoekjes gebracht aan een aantal "remote villages", waar een aantal van de Transit School jongens wonen. Bij het eerste huisje waar we aankwamen, hoopten we de kleine Sitaram tegen te komen, maar helaas. Zijn oma, die zorgt voor hem en de andere 8 broertjes en zusje was daar met de broertjes en zusje, Sitaram zou gehaald worden. Al gauw kwam een broertje vertellen dat hij als een gek wegrende toen ie hoorde dat Father John Louis er was om hem te bezoeken. Toen ie even terugliep van zijn verstopplek wisten zn broertjes te vertellen dat er ook 2 foreigners waren, en huuuuuup weg was ie... Ondertussen kwam het hele dorpje in het hutje naar ons kijken en toen ik mn camera erbij pakte werd het nog drukker. Heeft leuke plaatjes opgeleverd (die ik helaas nog niet op de site kan zetten). Bij de ander dorpjes hadden we meer succes, daar vonden we de jongens vrijwel meteen. We werden volgepropt met coconut water en [noengke] oftewel fruit van een palmboom, anders dan waar de kokosnoten vandaan komen. Bij het volgende hutje werden we ontvangen door 2 kleine jongens en hun zusje en 2 hele jonge ouders, waarschijnlijk niet veel ouder dan wij. De jongens zouden de volgende dag naar de TS worden gestuurd, want hun ouders hadden dikke schulden en wilde naar Kerala (de staat ten westen van Tamil Nadu) om te werken. Momenteel ben ik The City of Joy aan het lezen (Marl heeft hem al uit) en daar staan dit soort perikelen dus ook in. Het gaat over een aantal inwoners van Calcutta en alle ellende dat eigenlijk scheer en inslag is in heel India. Heel veel punten van herkenning dus via dat boek en de verhalen die je hier en daar hoort.
Dit soort bezoekjes geven ons een goed beeld van waar de jongens mee te maken hebben thuis en ook waar de Transit School voor staat. Het is meer een preventie project, het voorkomen van het verslechteren van de levensomstandigheden van de jongens en hun kansen te vergroten op een betere toekomst. Het is echt een goed iets, wat er hier gebeurd, we hebben echter wel heel wat op en aanmerkingen (ook wat onze aanwezigheid als vrijwilligers betreft), daar zullen we voor vertrek ook nog even een mooi rapportje over maken. Fth. JL is op zich ook wel blij als we met kritiek komen, maar toch, je moet altijd voorzichtig zijn met het brengen van kritiek en dat is niet altijd even makkelijk...
Wat er de komende tijd nog gaat gebeuren is niet helemaal zeker, zeker is wel dat 8 juni de lessen weer beginnen. We hopen volgende week een aantal dagen bij andere projecten langs te kunnen gaan, hetzij wij twee hetzij met fth. JL. We hebben nu nl. een beetje een eenzijdig beeld van de activiteiten van de salesianen hier. Persoonlijk hoop ik ook nog een weekje/ 2 weken in een village te kunnen doorbrengen, om nog iets beter een beeld te krijgen van het dorpsleven.
De tijd vliegt, nog even en we zijn weer terug in NL. Het is een heerlijk vooruitzicht, maar we weten ook dat we bepaalde dingen bestwel gaan missen.
Tot de volgende keer maar weer!
xfr
-
22 Mei 2005 - 16:48
Djamilah:
Nou Frouk, als je weer terug bent moeten we zeker bij gaan kletsen!
X Djamiel -
22 Mei 2005 - 20:01
Harrie:
Hoi lieve meiden,
Ook ik zou heel blij zijn met dat 'rapportje'. Als Commissie SAMEN zullen we daar zeker ons voordeel mee kunnen doen, als we weer nieuwe vrijwilligers zouden bemiddelen naar Pondicherry. De groepsreis in 2006 start in Pondy. Dus dat kan best waardevol zijn. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen bij de andere projecten. Vergeet niet dat het allemaal maar mensenwerk is. Salesianen zijn geen 'heiligen'. Het blijft boeiend om jullie evaringen te lezen. Het houdt ons wakker!
Liefs en groetjes, Harrie -
22 Mei 2005 - 20:59
Pieter Heres:
leuk dat aan de wens van het dorpjes bezoeken voldaan kon worden. het is ook goed om de jongens in hun eigen leefomgeving te zien. dat geeft meer begrip en daar ging het jullie natuurlijk ook om. het is goed om te merken dat jullie je steeds meer bewust zijn van je eigen rijkdom. enne...ook wij vinden het een heerlijk vooruitzicht dat jullie binnenkort weer terug zijn. Maar tot die tijd: genieten, werken, hoe is het met de sponsorprojecten? etc -
23 Mei 2005 - 19:26
Hanny:
Zo het aanhoort; inderdaad de goede keuze geweest om een beetje zicht te krijgen op de echte leefomgeving en achtergrond van de jongens. Concrete opbouwende kritiek toegesneden op de situatie is beslist niet makkelijk, maar zeker de moeite. Zo niet het meest waardevolle wat jullie daar achter kunnen laten. -
24 Mei 2005 - 21:26
Opa Brand:
Lieve Froukje, wat je nu meemaakt, de goede en de minder leuke dingen, zullen heel je leven blijven meespelen in je denken over de wereld en de mensen op deze planeet.Laat elke minuut van je verblijf tot je spreken en waardeer je geweldige bevoorrechting als genade. Liefs van Oma en Opa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
