LANG
Door: Froukje
12 Mei 2005 | India, Pondicherry
Zo, daar zijn we dan met een langer verhaal.
Eerst maar even terug in de tijd, naar Kolkata. Mijn opa en oma (Brand)hebben in de jaren '60 daar gewoond/ gewerkt en ik was dus ontzettend benieuwd naar de plekken waar zij gewoond/ gewerkt hebben. Zodoende hebben we een schitterend ***** hotel bezocht, the Oberoi Grand Hotel, de dag er na het Philips hoofdkantoor en via via kwamen we uiteindelijk bij de general manager van Philips India. Hij was very delighted to see us, maar verder geen woord over mn opa gesproken, terwijl de man die ons naar hem toebracht meende dat hij hem wel kende. Maar goed, hij vond het zo leuk, dat ie ons meteen maar wilde feteren. Zodoende gingen we aan de eind van de middag met hem en zn chauffeur naar Belur Math, een tempel van de Rama Krishna aanhangers. Daar nog een dienst meegepakt, was wel indrukwekkend, daarna gingen we nog snel de bibliotheek shop in om vervolgens met een hele stapel boeken en wat Ganges wierook on top weg te gaan, kadootje! Daarna gingen we uiteten in een ander 5 sterren hotel, de Peerless Inn. Dat hotel staat bekend om zn goede echte Bengalse eten en dat hebben we geweten. Alles werd zo'n beetje op tafel getoverd. Was een mooie afsluiting van de hele reis.
Terug richting Chennai, in een 2 tier AC coach, oftewel airco en 2 slaapplaatsen bovenelkaar i.p.v. 3. We kregen lakens en zelfs wollen dekens uitgedeeld, die we al gauw nodig hadden. Het was behoorlijk koud in de trein en buiten was het richting 40 graden... lekker overdreven dus. Na een dikke 27.5 uur treinen nog 4 uur gebust en zodoende kwamen we 0.00 in de transit school aan. De volgende dag hoorden we van fth. John Louis dat zijn moeder vlak na ons vertrek overleden was, daarnaast nog een dochtertje van een verre zus van hem (ja rare familie constructies hier) en toen vertelde hij ook nog een verhaal over 6 jongens uit Pondy die verdronken waren tijdens een uitje in Kerala, de staat ten westen van Tamil Nadu. De dag erna bleek dat wij die jongens ook kenden. Een van de leraressen van de TS, Sonita, had ons een keer mee naar haar huis genomen en die jongens zaten bij haar op tuition (bijles) nog mee gegrapt en gegrold. Best raar dat soort dingen.
De dagen er na met een aantal jongens lesjes lezen gedaan, leuke simpele boekjes met de sprookjes als de prinses op de erwt, rapunzel, doornroosje, etc. Die boekjes hadden de vorige vrijwilligsters gekocht, maar ja, ze staan al die tijd prachtig in de kast...
Afgelopen zaterdag hadden we een picknick naar Chennai. Er moesten natuurlijk weer 100 dingen bezocht worden in een korte tijd, maar aangezien onze grote organisator niet mee was, konden we mooi wat dingen skippen en de jongens wat langer van VGP, het pretpark in Chennai, laten genieten. Ongelofelijk trouwens hoe men hier in de bus zit tijdens picknicks. Er wordt continu gedanst en geklapt en gezongen. Ik was eeeeecht niet helemaal lekker, dus ik was niet bepaald in de stemming om mee te doen, laat staan dat ik het goed kon hebben dat ze in mn oor stonden te bleren :> maar goed, het was toch leuk om te zien hoe die kids opbloeiden, bij elk nummer dat er gedraaid werd. De buschauffeur scheurde ongestoord verder, toeterend en al.
Eergisteren hebben we een mis bijgewoond voor de "hemelvaart" (40 dagen na haar overlijden) van de moeder van fth. JL, in zijn native village, vlakbij Krishna giri. We zijn daar een kleine 3 uur geweest en hebben zo'n uur of 10 in de minivan gezeten, zo doen we dat hier.
Nu zijn er over met een mannetje of 16, ons meegeteld. Gisteren naar de film geweest, was weer top, met luid gefluit, geklap en gegil (het was een film over een behekst iemand). De twee anders zo stoere jongens (13/ 15 jaar) doken mooi ineens en zochten snel dekking bij me, hahaha!
Voor de komende tijd een plannetje maken wat we nog voor picknickjes kunnen gaan doen. Het wordt inmiddels echt zooo heet. Ja, echt, nu beginnen we zelfs 's nachts weg te drijven uit ons bed. Vanavond gaan we eens proberen of we niet door muggen worden weggepest op het dak, dan gaan we daar lekker slapen. Nu hoef je ook echt niet proberen om in de zon te staan/ zitten/ liggen. Om bruin te worden, of rood, is een plekje in de schaduw al genoeg, alles wordt weerkaatst.
We kunnen overigens even geen foto's plaatsen. Er staat hier ineens een andere hoofdcomputer, met een andere en oudere Windows versie, dus ik kan geen foto's downloaden. Pech voor de kabouders.
Dat was het voor nu. Tot de volgende!
xfr
Eerst maar even terug in de tijd, naar Kolkata. Mijn opa en oma (Brand)hebben in de jaren '60 daar gewoond/ gewerkt en ik was dus ontzettend benieuwd naar de plekken waar zij gewoond/ gewerkt hebben. Zodoende hebben we een schitterend ***** hotel bezocht, the Oberoi Grand Hotel, de dag er na het Philips hoofdkantoor en via via kwamen we uiteindelijk bij de general manager van Philips India. Hij was very delighted to see us, maar verder geen woord over mn opa gesproken, terwijl de man die ons naar hem toebracht meende dat hij hem wel kende. Maar goed, hij vond het zo leuk, dat ie ons meteen maar wilde feteren. Zodoende gingen we aan de eind van de middag met hem en zn chauffeur naar Belur Math, een tempel van de Rama Krishna aanhangers. Daar nog een dienst meegepakt, was wel indrukwekkend, daarna gingen we nog snel de bibliotheek shop in om vervolgens met een hele stapel boeken en wat Ganges wierook on top weg te gaan, kadootje! Daarna gingen we uiteten in een ander 5 sterren hotel, de Peerless Inn. Dat hotel staat bekend om zn goede echte Bengalse eten en dat hebben we geweten. Alles werd zo'n beetje op tafel getoverd. Was een mooie afsluiting van de hele reis.
Terug richting Chennai, in een 2 tier AC coach, oftewel airco en 2 slaapplaatsen bovenelkaar i.p.v. 3. We kregen lakens en zelfs wollen dekens uitgedeeld, die we al gauw nodig hadden. Het was behoorlijk koud in de trein en buiten was het richting 40 graden... lekker overdreven dus. Na een dikke 27.5 uur treinen nog 4 uur gebust en zodoende kwamen we 0.00 in de transit school aan. De volgende dag hoorden we van fth. John Louis dat zijn moeder vlak na ons vertrek overleden was, daarnaast nog een dochtertje van een verre zus van hem (ja rare familie constructies hier) en toen vertelde hij ook nog een verhaal over 6 jongens uit Pondy die verdronken waren tijdens een uitje in Kerala, de staat ten westen van Tamil Nadu. De dag erna bleek dat wij die jongens ook kenden. Een van de leraressen van de TS, Sonita, had ons een keer mee naar haar huis genomen en die jongens zaten bij haar op tuition (bijles) nog mee gegrapt en gegrold. Best raar dat soort dingen.
De dagen er na met een aantal jongens lesjes lezen gedaan, leuke simpele boekjes met de sprookjes als de prinses op de erwt, rapunzel, doornroosje, etc. Die boekjes hadden de vorige vrijwilligsters gekocht, maar ja, ze staan al die tijd prachtig in de kast...
Afgelopen zaterdag hadden we een picknick naar Chennai. Er moesten natuurlijk weer 100 dingen bezocht worden in een korte tijd, maar aangezien onze grote organisator niet mee was, konden we mooi wat dingen skippen en de jongens wat langer van VGP, het pretpark in Chennai, laten genieten. Ongelofelijk trouwens hoe men hier in de bus zit tijdens picknicks. Er wordt continu gedanst en geklapt en gezongen. Ik was eeeeecht niet helemaal lekker, dus ik was niet bepaald in de stemming om mee te doen, laat staan dat ik het goed kon hebben dat ze in mn oor stonden te bleren :> maar goed, het was toch leuk om te zien hoe die kids opbloeiden, bij elk nummer dat er gedraaid werd. De buschauffeur scheurde ongestoord verder, toeterend en al.
Eergisteren hebben we een mis bijgewoond voor de "hemelvaart" (40 dagen na haar overlijden) van de moeder van fth. JL, in zijn native village, vlakbij Krishna giri. We zijn daar een kleine 3 uur geweest en hebben zo'n uur of 10 in de minivan gezeten, zo doen we dat hier.
Nu zijn er over met een mannetje of 16, ons meegeteld. Gisteren naar de film geweest, was weer top, met luid gefluit, geklap en gegil (het was een film over een behekst iemand). De twee anders zo stoere jongens (13/ 15 jaar) doken mooi ineens en zochten snel dekking bij me, hahaha!
Voor de komende tijd een plannetje maken wat we nog voor picknickjes kunnen gaan doen. Het wordt inmiddels echt zooo heet. Ja, echt, nu beginnen we zelfs 's nachts weg te drijven uit ons bed. Vanavond gaan we eens proberen of we niet door muggen worden weggepest op het dak, dan gaan we daar lekker slapen. Nu hoef je ook echt niet proberen om in de zon te staan/ zitten/ liggen. Om bruin te worden, of rood, is een plekje in de schaduw al genoeg, alles wordt weerkaatst.
We kunnen overigens even geen foto's plaatsen. Er staat hier ineens een andere hoofdcomputer, met een andere en oudere Windows versie, dus ik kan geen foto's downloaden. Pech voor de kabouders.
Dat was het voor nu. Tot de volgende!
xfr
-
12 Mei 2005 - 11:41
Lotte:
Jee, jullie zijn weer in Pondi! -
12 Mei 2005 - 13:13
Opa Brand:
Dag Frouk, wat een opluchting om weer van jullie te horen. Jullie kregen dus droevig nieuws bij jullie terugkeer. Er zal behoefte zijn aan troost; op jullie post dus.Het leven wordt nu toch wel iets zwaarder als het zo heet wordt. Maar goed oefenen in verdraagzaamheid' en denk aan voldoende drinken! Gaat het nu goed met de gezondheid? Veel sterkte!! -
12 Mei 2005 - 14:30
Jet:
dag meiden
leuk om weer wat te lezen! moeilijk voor te stellen dat het daar zo megaheet is, het is hier helaas weer wat minder warm.
geniet nog van de laatste weken.. wat gaat het snel he!
kus, jet -
12 Mei 2005 - 16:23
Hanny:
tja zo komen jullie (soms ongevraagd) in aanraking met alle aspecten van het leven. Lijkt me wel mooi. Nu nog een geboorte.
groeten en tot gauw. -
12 Mei 2005 - 16:45
Pieter Heres:
inderdaad lekker lang. dat hadden we weer even nodig. ook daar kent men kennelijk lief en leed, maar je zal wel gemerkt hebben dat het leed daar makkelijker geaccepteerd wordt dan bij ons, ook als het jongere mensen betreft. Geniet van jullie gezondheid, jullie kunnen het dak op, maar met verstand!! -
12 Mei 2005 - 18:16
Irene:
Ha leuke meiden ,hadden wij maar een beetje warmte van daar,het is hier onaangenaam koud geweest, het is nu wat warmer geworden.
Net terug en jullie hebben het weer druk met leuke en minder leuke dingen.Hoe verdraag je die temperatuur,is dit wel vol te houden?
En ook nog zoveel tijd maken om ons op de hoogte te houden,een dikke pluim
voor dit leuke bericht.
Sterkte met alles en niet van het dak vallen!!!!
Tot later
Irene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
