Schommel
Door: Froukje
21 Juni 2005 | India, Pondicherry
Hoi hoi!
Weer even een berichtje. Dit weekend lekker een weekendje weggeweest. We zijn Peter, een vriend van Marl, wezen opzoeken in Ernakulam, beter bekend als Kochin, in Kerala. Was erg gezellig en leuk. Vrijdag hadden we een bruiloft in Salem van een van de relatives van fth. JL en daarna hebben we de trein gepakt naar Kochin. De eerste dag naar fort Kochin geweest, beetje rondgelopen en gedaan en de dag daarop zijn we naar Alleppy geweest, om op een vette boot in de backwaters te cruisen, heeel relaxed! Heerlijk gegeten ook, niet onbelangrijk! Op de terugweg in de trein hadden we weer een ontzettend gezelschap van een stelletje mensen... Na de 80 miljoenste keer dezelfde gesprekstof te hebben doorgenomen, moesten we het weer es voor de 50 miljoenste keer over religie hebben, en dan wel de christelijke die natuurlijk als de beste wordt gezien. Even een paar steekzinnen van het gesprek: Mensen zonder religie zijn "animals"; mensen in NL hebben geen religie dus geen moraal; NL heeft het hoogste zelfmoord percentage van de hele wereld; nee ik weet niet waar het ligt, maar ergens in Europa; je wil niet trouwen? dat moet! het zit in je natuur; jullie foreigners komen alleen maar naar India om de hindu religion, (en hoewel hij het niet zei, hij bedoelde:) stelletje mafkezen. Dat zijn zo de uitspraken waar je dus continu mee te maken krijgt als je zegt dat je niet gelooft enzo. Eigenlijk moet je gewoon maar zeggen dat je een christen bent, getrouwd en wel, maar soms heb je daar even geen zin in.
En dan heb je nog de mafkezen in de bus, van Chennai naar Pondy! Jaaa, we zijn er nog niet! Na 22u. zijn vrijwel alle Indiase mannen zo dronken als een tor! Eerst heb je de alcohol walmen die in je nek worden geblazen, maar later wordt het lachen, dan gaan ze via de opening van de banken je proberen aan te raken (niet op hele intieme plaatsen, maar gewoon dat ze je even aanraken), dat had ik vannacht dus. De eerste keer dacht ik dat iemand met zn tenen door de stoel kwam ofzo, maar toen ik omkeek zag ik een vent net zn hand wegtrekken. Ik besloot de volgende keer zn vingers naar me toe te trekken, uitelkaar te leuren en na een handgebaar van iemand die het had gezien een flinke knal op zn kop gegeven. Die vent voelde het waarschijnlijk niet eens, hij viel gewoon langzaam op zn kant, zoals een bezopen vent dat doet :> Later raakte iemand naast hem me per ongeluk aan, en toen ik me omdraaide zat ie al angstig te gebaren dat dat echt per ongeluk was. De sukkels! Aah, daar word ik nou agressief van! Maar verder was de reis wel prima hoor. In de trein veel geslapen, in de bus iets minder en we kwamen laat aan, de bus was nogal gaar...
De week daarvoor was het weer lesgeven geblazen, in de vorm van Engelse boekjes lezen met 2 nieuwe jongetjes per keer. Morgen krijgen we waarschijnlijk een miniroosterje, zodat we wat gerichter met vaste groepjes kunnen werken. maar ja het zijn nog net 2 weken ofzo, dat we lesgeven.
Soms hebben we flinke baaldagen, vorige week zaterdag en zondag was dat zo. We zijn toen lekker echte koffie wezen drinken bij coffee.com in Pondy en hebben een beetje rondgelopen in Pondy zelf. Aangezien er bij mij op het thuisfront wel belangrijkere zaken aan de hand zijn, wordt het gevoel en de zin om terug te keren alsmaar groter. Vaak geef ik 's ochtends een paar lesjes en ga 's middags op het balkon in de schaduw mn golfregels doornemen. Verder bepraten Marl en ik vooral wat we in NL allemaal gaan doen en dat zijn er heel wat! Maar zo gaat dat altijd... Brenda weet daar alles van, he Bren? (met haar zat ik in Lyon, voor de studie)
Het is trouwens wel grappig dat er tijdens ons verblijf hier op de Transit School er zoveel herinneringen terugkomen van vroeger, basis- en middelbare schooltijd.
Om het maar even duidelijk te zeggen, we hebben een prachttijd gehad hier, maar momenteel zitten we het stiekem een beetje uit. Daarom lijkt het nu allemaal een beetje tragisch, maar dat valt wel mee, ons humeur schommelt, laten we het daar maar op houden. We hebben nog een dikke twee leuke weken voor de boeg en daar zullen we nog goed van genieten! We gaan veel missen van hier, dat is zeker.
Tot gauw!
xfr
Weer even een berichtje. Dit weekend lekker een weekendje weggeweest. We zijn Peter, een vriend van Marl, wezen opzoeken in Ernakulam, beter bekend als Kochin, in Kerala. Was erg gezellig en leuk. Vrijdag hadden we een bruiloft in Salem van een van de relatives van fth. JL en daarna hebben we de trein gepakt naar Kochin. De eerste dag naar fort Kochin geweest, beetje rondgelopen en gedaan en de dag daarop zijn we naar Alleppy geweest, om op een vette boot in de backwaters te cruisen, heeel relaxed! Heerlijk gegeten ook, niet onbelangrijk! Op de terugweg in de trein hadden we weer een ontzettend gezelschap van een stelletje mensen... Na de 80 miljoenste keer dezelfde gesprekstof te hebben doorgenomen, moesten we het weer es voor de 50 miljoenste keer over religie hebben, en dan wel de christelijke die natuurlijk als de beste wordt gezien. Even een paar steekzinnen van het gesprek: Mensen zonder religie zijn "animals"; mensen in NL hebben geen religie dus geen moraal; NL heeft het hoogste zelfmoord percentage van de hele wereld; nee ik weet niet waar het ligt, maar ergens in Europa; je wil niet trouwen? dat moet! het zit in je natuur; jullie foreigners komen alleen maar naar India om de hindu religion, (en hoewel hij het niet zei, hij bedoelde:) stelletje mafkezen. Dat zijn zo de uitspraken waar je dus continu mee te maken krijgt als je zegt dat je niet gelooft enzo. Eigenlijk moet je gewoon maar zeggen dat je een christen bent, getrouwd en wel, maar soms heb je daar even geen zin in.
En dan heb je nog de mafkezen in de bus, van Chennai naar Pondy! Jaaa, we zijn er nog niet! Na 22u. zijn vrijwel alle Indiase mannen zo dronken als een tor! Eerst heb je de alcohol walmen die in je nek worden geblazen, maar later wordt het lachen, dan gaan ze via de opening van de banken je proberen aan te raken (niet op hele intieme plaatsen, maar gewoon dat ze je even aanraken), dat had ik vannacht dus. De eerste keer dacht ik dat iemand met zn tenen door de stoel kwam ofzo, maar toen ik omkeek zag ik een vent net zn hand wegtrekken. Ik besloot de volgende keer zn vingers naar me toe te trekken, uitelkaar te leuren en na een handgebaar van iemand die het had gezien een flinke knal op zn kop gegeven. Die vent voelde het waarschijnlijk niet eens, hij viel gewoon langzaam op zn kant, zoals een bezopen vent dat doet :> Later raakte iemand naast hem me per ongeluk aan, en toen ik me omdraaide zat ie al angstig te gebaren dat dat echt per ongeluk was. De sukkels! Aah, daar word ik nou agressief van! Maar verder was de reis wel prima hoor. In de trein veel geslapen, in de bus iets minder en we kwamen laat aan, de bus was nogal gaar...
De week daarvoor was het weer lesgeven geblazen, in de vorm van Engelse boekjes lezen met 2 nieuwe jongetjes per keer. Morgen krijgen we waarschijnlijk een miniroosterje, zodat we wat gerichter met vaste groepjes kunnen werken. maar ja het zijn nog net 2 weken ofzo, dat we lesgeven.
Soms hebben we flinke baaldagen, vorige week zaterdag en zondag was dat zo. We zijn toen lekker echte koffie wezen drinken bij coffee.com in Pondy en hebben een beetje rondgelopen in Pondy zelf. Aangezien er bij mij op het thuisfront wel belangrijkere zaken aan de hand zijn, wordt het gevoel en de zin om terug te keren alsmaar groter. Vaak geef ik 's ochtends een paar lesjes en ga 's middags op het balkon in de schaduw mn golfregels doornemen. Verder bepraten Marl en ik vooral wat we in NL allemaal gaan doen en dat zijn er heel wat! Maar zo gaat dat altijd... Brenda weet daar alles van, he Bren? (met haar zat ik in Lyon, voor de studie)
Het is trouwens wel grappig dat er tijdens ons verblijf hier op de Transit School er zoveel herinneringen terugkomen van vroeger, basis- en middelbare schooltijd.
Om het maar even duidelijk te zeggen, we hebben een prachttijd gehad hier, maar momenteel zitten we het stiekem een beetje uit. Daarom lijkt het nu allemaal een beetje tragisch, maar dat valt wel mee, ons humeur schommelt, laten we het daar maar op houden. We hebben nog een dikke twee leuke weken voor de boeg en daar zullen we nog goed van genieten! We gaan veel missen van hier, dat is zeker.
Tot gauw!
xfr
-
21 Juni 2005 - 15:43
Mirte:
ach, in Nederland heb je ook heel wat geflipte religieuzen... (alleen is het hier gelukkig wat meer geaccepteerd als je niet gelooft) (hoewel tv-programmas maken als 'God bestaat niet' dan weer een hoop weerstand oproepen)
Fijn dat jullie gauw terug komen! -
21 Juni 2005 - 19:48
Pieter Heres:
mooi verhaal weer froukje! we genieten er weer van. Ook wij kijken uit naar je terugkomst en zeker oma heres zoals je begrijpt.
Mooi dat je de golfregels doorneemt: als je terugkomt kan je samen met Bram en Chavelli en de kinderen van Elzo en Irene een driedaagse GVB cursus doen op 25, 26 en 27 juli. Ik geef je er maar alvast voor op.
kus, papa -
22 Juni 2005 - 09:03
Lotte:
Ik denk dat het veel beter is om op een gegeven moment echt naar huis te willen, dan dat je het gevoel hebt 'nog niet klaar te zijn'. Toch? -
23 Juni 2005 - 12:45
Marl:
Dat is. -
23 Juni 2005 - 15:21
Irene:
Froukje leuk om weer wat te horen,ook de fotos zijn prachtig, zelfs een bekend gezicht te zien.Lang moeten missen,wel wat spits geworden.
Gelukkig raken ze je alleen maar aan,voor hen zijn jullie een object.
Ik denk dat de veiligheid daar beter is als hier.
Maak er maar gezellige dagen van,blijf ons nog even op de hoogte houden.Straks zullen we dit echt missen al die leuke belevenissen.
Tot later.
Irene. -
23 Juni 2005 - 16:03
Marjolein:
Heeee die Froukje. Ik schaam me eigenlijk wel een beetje dat ik zo weinig heb gereageerd op jullie fantastische verhalen. Ik zie erg uit naar je terugkomst. We zijn net terug uit Frankrijk ivm een droevige gebeurtenis: Gilbert Martinaud, mijn schoonvader, is vorige week donderdag overleden. Misschien dat je een kaartje wilt sturen naar Jocelyne, dat zou ze erg leuk vinden. Hier is haar adres :
42, Rue Victor Hugo
69002 Lyon
Overigens was het ook weer een hele ervaring om de dood van nabij mee te maken. Yves en ik waren met zijn tweetjes erbij toen hij insliep. Dat was wel heel ingrijpend.
Verder was het ook een aparte begrafenis waarvan ik je de details nog wel zal vertellen. Maar dat wij anderhalf uur lang met 39 graden hitte door de stad achter de lijkenwagen moesten tuffen omdat zij de begraafplaats niet konden vinden (echt die Franse weer hè ?) dat wil ik hier toch echt wel even kwijt. Verder kwamen er geen religieuze handelingen aan te pas want je weet dat Gilbert een super atheïst was. De Indiërs zullen er wel schande van spreken !
Dikke kus, en ik wens jullie alvast een behouden terugreis !
Liefs,
Marjolein -
23 Juni 2005 - 18:20
Hanny:
Weer veel meegemaakt om lang op te teren. Maak er nog wat van de laatste weekjes, dan verstrijkt de tijd misschien wat sneller.Ik weet niet wat er op jou thuisfront speelt Froukje,maar wens jullie alle goeds.
Tot gauw meiden. -
24 Juni 2005 - 07:02
Oom Gerard:
Ik zal m'n best doen om niet al te eerbiedig naar je te kijken als je weer in Holland bent, maar jaloers ben ik wel op zoveel indrukken en belevenissen aan de andere kant van de wereld. Overigens vind ik het inderdaad gek dat ‘geloof’ maar op een manier wordt bedoeld. Waar en in wie geloof je? Wel Froukje, ik geloof in jou. Dank voor je hartstikke interessante e-mails en foto's. -
26 Juni 2005 - 21:09
Djamilah:
Hey Frouker!
Dat van dat aanraken herken ik van mn huisgenootje, die in Bangkok zat en nu in die regionen aan het rondreizen is. Zij zat een keer in een bus, en een vrouw zat duidelijk over haar te praten (ook al kon m'n huisgenootje het niet verstaan), en ze had het ook over haar borsten, want iedereen zat daar op een gegeven moment naar te staren. En op een gegeven moment zat de vrouw ook aan haar borsten! Nou is zij ook overvloedig bedeeld wat borstpartij betreft, en die tengere mensjes daar zullen zo'n boezem wel niet vaak zien denk ik, maar toch!! Yvonne (m'n huisgenoot) zegt dat ze dan alleen maar een beetje lacht (terwijl ik er toch best boos om zou kunnen worden). Maar ik kon het niet geloven, dat dat gebeurd was!! En er is ook aan haar handen, wangen en haar geroken/gesnoven!
Vreemde dingen.....
X Djamiel -
26 Juni 2005 - 21:18
Stephan:
Finland! Heeft het hoogste zelfmoordcijfer. Dat had onze Marl toch moeten weten!Dus Maar wanneer is het zover of is dat een stomme vraag? -
27 Juni 2005 - 11:01
Marl:
Aaaah, tuurlijk. Hoe kon ik het vergeten, met twee zonuren per dag... -
29 Juni 2005 - 14:59
Anke:
Hoi Marl,
de slaapplaats is niet meer nodig. We gaan bij de zus van Ron slapen in Amsterdam.
Ik kan je niet komen ophalen op Schiphol, moet werken. Kom je wel nog naar Voerendaal voor de 21e juli?
Groetjes en nog veel plezier de laatste daagjes en succes met afscheid nemen.
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
